Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych zawiera szereg przepisów karnych służących ochronie autora i jego praw. Wydawałoby się, że o tym, iż rozpowszechnianie cudzych utworów bez stosownej zgody jest zabronione powinien wiedzieć każdy. Niestety codzienna porcja informacji zamieszczana w Internecie o nielegalnym rozpowszechnianiu zdjęć, utworów muzycznych, filmów czy programów komputerowych zdaje się temu przeczyć. Warto więc przypomnieć, że rozpowszechnianie cudzego utworu lub wbrew warunkom rozpowszechniania jest przestępstwem (aż w czterech typach). W art. 116 ust. 1. mamy określony typ zasadniczy, w art. 116 ust. 2 i 3 dwa typy kwalifikowane oraz typ uprzywilejowany w art. 116 ust. 4.
Art. 116. 1. Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom rozpowszechnia cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
3. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełniania przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu albo działalność przestępną, określoną w ust. 1, organizuje lub nią kieruje, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.
4. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.