Kategoria

Prawo autorskie

Szanujmy wspomnienia II

przez dar_wro 21 listopada 2012

Dostałem kolejnych kilka e-maili z pytaniami dotyczącymi fotografii i prawa autorskiego. Zapewniam, że postaram się na wszystkie z nich odpowiedzieć, w odpowiednim czasie, tutaj na blogu. Jeżeli ktoś jest zainteresowany indywidualnymi poradami, to zapraszam do Wsparcia (nie udzielam indywidualnych porad na e-mail). 🙂 Dzisiaj odpowiem na pytania Marka dotyczące starych fotografii. W swoim e-mailu nawiązuje on do wpisu ?Powtórka z historii?.

?Jestem fotografem amatorem (to nie znaczy że słabym) i kolekcjonerem starych zdjęć Mam duża kolekcję zdjęć – 70% z nich ma pond 100 lat pozostałe 25% ponad 70 lat – od dnia wykonania przez autora. Są to w większości zdjęcia „polskie” – ale ponieważ wtedy polski nie było są „narodowości” rosyjskiej, austro-węgierskiej i państw niemieckich. Zdjęcia w większości są podpisane przez zakład fotograficzny. Wiele z nich zawiera informację o „zakazie naśladownictwa”. Pytanie: czy Twoim zdaniem mogę zrobić, ze zeskanowanych przez siebie zdjęć z mojej osobistej kolekcji elektroniczny katalog, broszurę, monografię, w wersji elektronicznej i upublicznić w Internecie nie mając zgody autora (autor i spadkobiercy raczej nie żyją)? Z Twojego bloga moim zdaniem wynika, że prawa autorskie majątkowe dla zdjęć wygasły – więc teoretycznie mogę z wykonanymi przez siebie skanami mogę co chcę. Nie chce odbierać tym osobom „etycznego” prawa autorskiego więc w przypadku gdy autor lub osoba na fotografii jest znana podawał bym autora zdjęcia zgodnie z opisem na fotografii.?

Kontynuuj czytanie

21 listopada 2012 3 komentarze

Kolorowe refleksy miasta na Dunaju przepływającym przez Wiedeń

„Kamerun”

przez dar_wro 11 listopada 2012

dar_wro

Dostałem ostatnio od Krzyśka, ?namiętnego czytacza bloga? (jak sam się przedstawił) taki oto stan faktyczny z prośbą o ocenę.

?Kolega z pracy wiedząc, że jest to moją pasją poprosił mnie o sfocenie swojego ślubu i wesela. Niechętnie po uprzedzeniu kolegi o raczej marnych efektach mojej pracy (zaskoczyli mnie bo są bardzo zadowoleni)zgodziłem się na nowe doświadczenie. Zresztą kolega stwierdził, że wynajął zawodowego kamerzystę i że film jest dla niego ważny a nie zdjęcia, więc stwierdziłem czemu nie zawsze nowe wyzwanie. [Uwaga F-LEX: nie ma to jak zmotywować fotografa 😉 ] Już na początku kamerzysta stwierdził że on tu jest najważniejszy i że nie lubi jak mu się przeszkadza, mniejsza o to robiłem swoje. Podczas wesela kamerzysta i zespół poprosili mnie czy nie mógłbym im zrobić paru zdjęć na pamiątkę oraz w celu wrzucenia tego na FB i swoje strony. Zgodziłem się, bo co mi zależy. Wysłałem im po parę zdjęć dbając o to, żeby nie było na nich wizerunku gości(po lekturze Twojego bloga). Potem się zaczęło, najpierw kolega (nie ma pojęcia o tej branży) stwierdził, że kamerun chce parę moich zdjęć, bo chce zrobić etykietę na płytę, potem poprosił o parę zdjęć, bo nie nakręcił podziękowania rodzicom, następnie jeszcze o parę zdjęć, żeby je wstawić w swój film. Zgrałem po selekcji materiał na płytę i dałem koledze. Kamerzysta powyciągał sobie z tego zdjęcia i użył do swoich celów. Ale pal diabli, robiłem to dla kolegi, niech ma fajnie. I teraz ważne, zaglądam na profil kamerzysty na FB(reklamujący jego usługi), a tam w najlepsze latają moje foty (nie te, które w tym celu dla niego wybrałem). Więc piszę do gościa, że proszę o usunięcie tych zdjęć, a on do mnie, że jestem chyba nieszczęśliwym człowiekiem, że to dla mnie zaszczyt i reklama, że on to pokazał i że to nie są moje zdjęcia tylko pary młodych i że teraz to oni i on mogą sobie robić z nimi co chcą. I że podpisał te zdjęcia moim nazwiskiem ( co też mi się nie podoba i nie wyraziłem na to zgody) więc zachował moje prawa i mam się od niego odstosunkować.?

Kontynuuj czytanie

11 listopada 2012 2 komentarze

Dachy barcelony odbijające sie w oknie Pałacu Guell

Autorstwo Ochrona Prawo autorskie Prawo prasowe

Perfidny plagiat

przez dar_wro 31 października 2012

dar_wro

Napisała do mnie ?niko? [uwaga 2019.05.10 – aktywny link do galerii niko usunąłem, bo nie działa} opisując swoje perypetie. Obiecałem, że jej przypadek stanie się kanwą jednego z kolejnych wpisów, tak więc teraz wypełniam swoje zobowiązanie. 🙂 A było to tak:

?Byłam na wernisażu wystawy znajomego, robiłam zdjęcia. Była tam jeszcze jedna osoba z aparatem, poprosiła o zrobienie jej zdjęcia z autorem (moim aparatem). Zapytała czy możemy wymienić się zdjęciami z wystawy, zgodziłam się przynieść następnego dnia płyty z kilkoma zdjęciami (na pamiątkę). Na kopercie płyty napisałam swój adres e-mail ponieważ pani swoich zdjęć nie przyniosła, podobno niewiele wyszło i obiecała przesłać na pocztę. Nie dostałam ich do tej pory, jakież było moje zdziwienie kiedy zobaczyłam moje zdjęcia w artykule na temat autora malarstwa prezentowanego na wystawie. Na stronie internetowej pisma jest cała galeria, w której zamieszczono w sumie 10 zdjęć mojego autorstwa. Nikt nie pytał mnie o zgodę na publikację moich zdjęć, na dodatek jako autor zdjęć podano autorkę artykułu. Czy w takiej sytuacji mogę coś zrobić? Czy ten wzór pisma, który umieściłeś kiedyś na F-lex jakiś czas temu dotyczący kradzieży zdjęć jest tutaj adekwatny??

Kontynuuj czytanie

31 października 2012 14 komentarzy

Ochrona Prawo autorskie

Ambitny artysta

przez dar_wro 4 października 2012

dar_wro

Swego czasu dużo poświęciłem uwagi zagadnieniu wyceny zdjęć amatora w kontekście naruszenia jego majątkowych praw autorskich. Wystarczy wrócić do tekstu ?Bezwartościowy amator? czy też ?Wysokiej komisji?. Zawsze zwracałem uwagę, że w przypadku sporów o majątkowe prawa autorskie sąd zapewne skorzysta z usług biegłego. W końcu sąd ma wydać sprawiedliwy wyrok (widzę już uśmiech lub grymas na niektórych Waszych twarzach), ale nie musi się na wszystkim znać. Stąd też w procedurze cywilnej jest przewidziana możliwość przeprowadzenia przez sąd dowodu z opinii biegłych. Zgodnie z art. 278. § 1. kodeksu postępowania w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych sąd po wysłuchaniu wniosków stron co do liczby biegłych i ich wyboru może wezwać jednego lub kilku biegłych w celu zasięgnięcia ich opinii.
Tak też uczynił sąd w sporze pomiędzy wdową po Niemenie, a poznańskim Stowarzyszeniem Muzycznym „Brzmienia”. Co z tego wynikło? Przeczytajcie sami. [Uwaga 2019.05.10: Nie przeczytacie bo nie ma tej informacji na linkowanej stronie] Ciekaw jestem jaką macie minę po zapoznaniu się z wyceną biegłego? Po przeczytaniu takich informacji odechciewa się walczyć o ochronę własnych praw, a ponadto można uznać, że ochrona przewidziana Ustawą czasami jest czystą fikcją, skoro Niemena wyceniono na 26 złotych polskich. Tu nie ma literówki. Biegły wycenił na DWADZIEŚCIA SZEŚĆ ZŁOTYCH!!!.

Skoro Czesław Niemen nie był zdaniem biegłego popularnym artystą, to co ma powiedzieć jeden z drugim amator, którego zdjęcia eksploatuje przedsiębiorca Iks bez jakiejkolwiek licencji? W zasadzie odechciewa się publikować zdjęć, bo w przypadku ich nielegalnego wykorzystania i późniejszego procesu może okazać się, że zdjęcia są bezwartościowe. Zamiast satysfakcji pozostanie jedynie niesmak.

PS. Nie radzę korzystać z powyższego zdjęcia w sposób nielegalny, bo ma ono swoją cenę w Getty Images. 😉

4 października 2012 12 komentarzy

Licencja Ochrona Prawo autorskie

Granice przyzwoitości

przez dar_wro 16 sierpnia 2012

dar_wro

Na blogu już wiele razy pisałem na temat dozwolonego użytku utworów chronionych. Dzisiaj chciałbym jeszcze raz wrócić do tego tematu, jednak w kontekście ograniczenia uprawnień szerzej określonych w przepisach art. 23-33 Ustawy. Nie istnieją zazwyczaj prawa, które są niczym nieograniczone. Zazwyczaj każde prawo w pewnym momencie napotyka pewną granicę. Taka granica jest ustanowiona także w przypadku dozwolonego użytku (art. 35 Ustawy).

Art. 35. Dozwolony użytek nie może naruszać normalnego korzystania z utworu lub godzić w słuszne interesy twórcy.

Oczywiście jest to norma prawna nie dająca jednoznacznej odpowiedzi, gdzie kończą się prawa wynikające z dozwolonego użytku. W każdej sytuacji granica ta będzie inna. Ustawodawca daje nam tylko wskazówkę, w jaki sposób poszukiwać tej granicy. Wracamy do prawa cytatu utworu fotograficznego. Moje stanowisko w tej sprawie zapewne znacie. W piśmie Ministra Kultury i Sztuki z 10 lipca 1995 r. (DPA.024/122/95) dotyczącym prawa cytatu można m.in. przeczytać, że ?Dodatkowym ograniczeniem dozwolonego rozmiaru przytaczanych cytatów jest treść art. 35 ustawy, tzn. dozwolony użytek nie może naruszać normalnego korzystania z utworu lub godzić w słuszne interesy twórcy. Chodzi przede wszystkim o to, że nie może mieć miejsca faktyczna reprodukcja dzieła, z którego cytat został przytoczony, nawet jeżeli mogłoby być to uzasadnione określonymi wyżej celami.? Profesor Janusz Barta uznał, że „Zakaz naruszania normalnego korzystania” oznacza niedopuszczalność prowadzenia takiej eksploatacji, która swoim zakresem i konsekwencjami prowadzi do ekonomicznej konkurencji z eksploatacją nieobjętą dozwolonym użytkiem. Inaczej ujmując, chodzi tu o ustalenie, czy dana postać eksploatacji „kłóci się” ze zwykłymi oczekiwaniami uprawnionego co do możliwości korzystania przez niego z praw autorskich. Jako „godzącą w słuszne interesy twórcy” należy rozumieć tego rodzaju eksploatację, która powoduje niesłuszne (nieusprawiedliwione) zmniejszenie dochodów uprawnionego. Wymóg „niesłuszności” powinien być badany z punktu widzenia wielkości strat twórcy, konfrontowanych pod względem proporcjonalności z celami wprowadzenia danego ograniczenia. Przesłanka ta, której spełnienie jest warunkiem skutecznego powołania się na dozwolony użytek, pozwalała „legalizować” wiele licencji ustawowych ze względu na ich odpłatny charakter. Należy jednak pamiętać, że „słuszne interesy twórcy” nie sprowadzają się do interesów majątkowych.” (Dozwolony użytek: antologie i wypisy. ZNUJ.2009.2.5).

Czy w takim razie możliwe jest użycie przez biuro podróży na zasadzie cytatu zdjęcia celem zareklamowania swojej działalności lub sprzedawanych produktów? Oczywiście nie. Tego typu działania są świadomym łamaniem autorskich praw majątkowych. Powoływanie się zazwyczaj na prawo cytatu jest próbą zakamuflowania działalności bezprawnej. I nawet fakt podania autora zdjęcia oraz źródła, z którego zaczerpnięto zdjęcie niczego tutaj nie zmieni. Wiele osób uważa, że spełnienie obowiązku określonego w art. 34 Ustawy uprawnia ich do wykorzystania cudzego zdjęcia. To nie jest prawda. Art. 34 nakłada na osobę korzystającą z dozwolonego użytku pewne obowiązki, sam z siebie jednak nie stanowi ani o dozwolonym użytku, ani o jego granicach.

Art. 34. Można korzystać z utworów w granicach dozwolonego użytku pod warunkiem wymienienia imienia i nazwiska twórcy oraz źródła. Podanie twórcy i źródła powinno uwzględniać istniejące możliwości. Twórcy nie przysługuje prawo do wynagrodzenia, chyba że ustawa stanowi inaczej.

16 sierpnia 2012 3 komentarze

Ochrona wizerunku Prawo autorskie

Cel warsztatów

przez dar_wro 12 czerwca 2012

dar_wro

Update 15.06.2012
W komentarzach znajdziecie wyjaśnienie organizatora – wpis Proimage.

Agata, Pani Doktor od ząbków, a jednocześnie zapalona fotograf- amator troszkę oburzona, wrzuciła mi link reklamujący warsztaty prowadzone przez Wiktora Franko [Uwaga 2019.05.11 Usunąłem interaktywny link, gdyż nie ma już strony pod tym adresem], jakie mają się odbyć lada dzień w Kielcach. Oburzenie nie dotyczy ani ceny ani miejsca czy tym bardziej samego prowadzącego. Chodzi o pewne zasady związane z wykorzystaniem zdjęć powstałych podczas warsztatów. Niedawno pisałem o innych warsztatach i rządzących tam regułach. Co takiego zbulwersowało Panią Doktor? Agatę poruszyła taka informacja:

?Zdjęcia zrobione przez uczestnika w trakcie jego indywidualnej pracy z modelką nie podlegają żadnej „cenzurze” ze strony organizatora. Wszystkie zdjęcia uczestnik może wykorzystać w swoim portfolio.(…)
Przez wykorzystanie w swoim portfolio organizator rozumie wykorzystanie w celach promocji działalności autora zdjęcia związanej z fotografią np. autorskie strony www, blogi, profile społecznościowe, artykuły w prasie dotyczące autora zdjęcia. Nie oznacza to zgody na wykorzystanie komercyjne zdjęcia takie jak: odsprzedawanie zdjęcia, umieszczanie zdjęcia w agencjach stockowych, czy wykorzystanie zdjęcia w reklamie.?

W kontekście powyższego zapisu znowu pojawiło się pytanie, kto jest właścicielem zdjęcia zrobionego na tych warsztatach? Nie wiem, czym kierował się organizator przygotowujący te warsztaty, tak więc ?pogdybajmy?.

Wersja I.
?Uczestniku robisz zdjęcie pod moim kierunkiem, tak więc jesteśmy współautorami powstałych utworów. Jako współautorzy decydujemy o dalszych ich losach. Ja ze swojej strony wyrażam w ciemno zgodę na wykorzystanie zdjęć w takich i takich sytuacjach (polach eksploatacyjnych).?
Można byłoby zastosować taką wykładnię, ale co wtedy z oznaczeniem współautora pod zdjęciem? Nie znalazłem zgody na pominięcie informacji o współautorstwie. Choćby z tego można wnioskować, że chyba tak nie myślał organizator.

Wersja II
?Ja, organizator, jestem twórcą?.
Oczywiście poniosło mnie. Mogłoby dojść do takiej sytuacji, gdyby uczestnik warsztatów był tylko Panem Push The Buton, o którym pisałem w ?Autoportrecie?. Z przywołanego na wstępie ?regulaminu? nie wynika jednak, żeby organizator miał zakusy traktować uczestnika kursu jako Pana Push the Button.

Wersja III.
?Nie możesz wykorzystywać zdjęć poza sytuacjami opisanymi w ogłoszeniu, bo modelka wyraziła zgodę jedynie na publikację w ograniczonym zakresie.? Zgoda na rozpowszechnianie wizerunku nie ma wpływu na kwestie związane z majątkowymi prawami autorskimi. Brak zgody modela nie powoduje, że zdjęcia nie można sprzedać. Pisałem o tym na F-LEX w ?Model release II?.

Oczywiście może być tak, że modelka wyraziła zgodę na rozpowszechnianie wizerunku w ograniczony sposób. W takim wypadku, może warto byłoby napisać wprost, że zgoda modelki obejmuje to i tamto, a jeżeli postąpisz w inny sposób, to narazisz się z jej strony (a nie organizatora) na zarzut naruszenia dobra osobistego, jakim jest wizerunek modelki.
Co miał na myśli organizator, tak jak pisałem na wstępie nie wiem, bo niby dlaczego miałbym wiedzieć. Może po prostu warto, aby zainteresowani sami go zapytali. 😉

Pozostaje jeszcze passus:

?Na wykorzystanie ewentualnych zdjęć zrobionych w trakcie warsztatów, poza tym czasem [uwaga: chodzi o czas indywidualnej pracy z modelką], organizator nie wyraża zgody.?

Rozumiem, że może to być próba ochrony wizerunku organizatora i pozostałych uczestników. Ale co będzie w sytuacji, jeżeli uczestnicy widniejący na zdjęciu wyrażą zgodę? Poza tym, co ma wizerunek do majątkowych praw autorskich? Wersja I i II odpada na 100%.

Pozostawiając paragrafy na boku pojawia się jeszcze jedno pytanie skierowane do potencjalnych uczestników. Czy na warsztaty (z modelkami) jedzie się zrobić zdjęcie życia, czy czegoś się nauczyć?

12 czerwca 2012 42 komentarze

Wnętrze synagogi pod Białym Bocianem we Wrocławiu

Prawo autorskie Twórca

Twórca

przez dar_wro 30 maja 2012

dar_wro

Po ostatnim wpisie pozostał pewien niedosyt. Po przejrzeniu wpisów na F-LEX uznałem, że nawet uważny czytelnik, nie znajdzie wprost odpowiedzi na pytanie, jak zdefiniowane jest pojęcie twórcy. Ustawodawca nie zdefiniował wprost tego pojęcia. Może i dobrze, bo nie wiadomo co by ostatecznie z tego wyszło. Próbując zdefiniować pojęcie twórcy należy wyjść od definicji utworu, a nie od treści art. 8 Ustawy (na tym opierała się próba zdefiniowania w analizie opublikowanej w ŚwiecieObrazu).

Art. 1. 1. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Kontynuuj czytanie

30 maja 2012 2 komentarze

Prawo autorskie

Film promocyjny

przez dar_wro 23 maja 2012

dar_wro

Za 45 sekund ?Tajemniczego Dolnego Śląska? (lubię tę reklamę i dlatego lokalny patriotyzm nakazał mi umieścić ją na blogu – Uwaga 2019.05.11 link nie jest już niestety aktywny) zapłacono raptem ok. 330 tyś. PLN.

Urząd Miasta w Świdnicy jest bardziej ?oszczędny? i ogłosił ?Konkurs na film promocyjny o Świdnicy”. Wszystkie szczegóły znajdziecie TU. Trochę to przypomina sprawę opisywaną w ?Konkursie z super nagrodami?, gdzie pisałem o pozyskiwaniu zdjęć, filmów czy innego rodzaju kontentu za bezcen przez organizatorów różnego rodzaju konkursów. Tym razem poza chwilą sławy dla autora jest jeszcze cenna nagroda pieniężna w wysokości słownie jednego tysiąca złotych netto (uff przynajmniej podatek zapłacą) oraz dwie nagrody dodatkowe w postaci albumów.

Jeżeli zostaniesz laureatem, to musisz podpisać umowę z organizatorem, w której m.in.:

?przenosisz automatycznie i nieodpłatnie na Organizatora wszelkie autorskie prawa majątkowe i pokrewne (prawa zależne) do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania utworem, w całości i we fragmentach, w kraju i zagranicą oraz udzielasz mu wyłącznego prawa na zezwalanie na wykonywanie autorskich praw zależnych?.
?Przeniesienie dotyczy w szczególności pól eksploatacji wskazanych w art. 50 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) w szczególności w zakresie wykorzystania w celu emisji, udostępniania na stronach internetowych Organizatora i jednostek mu podległych, we wszystkich materiałach reklamowych i promocyjnych, bez względu na sposób ich zwielokrotniania i wprowadzania do obrotu.?

Tak więc drogi laureacie chwila sławy i tysiąc złotych, to wszystko na co możesz liczyć, za to urząd miasta nabył wszelkie autorskie majątkowe prawa do filmu reklamowego. Jeżeli więc chwaliłeś się nim na FB lub innym portalu, to raczej go zdejmij, bo nie masz już do tego prawa ;-).

Morał? Podobny jak i z poprzedniego wpisu. Regulaminy należy czytać, aby świadomie podejmować decyzję co do uczestnictwa czy to w konkursie, czy warsztatach.

23 maja 2012 2 komentarze

Ochrona wizerunku Prawo autorskie

Zgoda na rozpowszechnianie wizerunku oczyma dużego wydawcy

przez dar_wro 13 kwietnia 2012

dar_wro

Dzisiejszy temat podrzuciła Świętokrzyska Czarownica, za co bardzo dziękuję. 🙂 Wydawcy czasami mają inny pogląd na prawo do wizerunku. Na internetowej stronie ?Rzeczpospolitej? pod każdym zdjęciem pojawia się taki oto tekst:

?Jeżeli nie życzą sobie Państwo, aby Państwa zdjęcie było zamieszczone w naszej galerii, prosimy przesłać informacje na adres email: odmowa.publikacji@rp.pl. W tytule prosimy umieścić słowo WIZERUNEK. Po otrzymaniu informacji zdjęcie zostanie usunięte.?

Podpisane w ten sposób są zarówno zdjęcia zrobione przez fotoreporterów Rzepy, jak i zdjęcia zaciągnięte z Flickra, bez względu na to czy są tam budynki, czy ludzie. Zwracam uwagę, że jest sprytnie napisane. Mowa jest o zdjęciu. Ale w takim kontekście, że można to odnieść zarówno do zdjęcia rozumianego jako utwór w rozumieniu Ustawy, jak i rozumianego jako wizerunek. Treść tytułu w e-mailu, jaki należy wysłać do wydawcy, może sugerować, że chodzi jednak o wizerunek. Jak widać, życie przynosi nowe ciekawostki i temat wizerunku powraca wielokrotnie na F-LEXa. Tak więc dzisiaj kolejna powtórka z wizerunku. Generalna zasada stanowi, że potrzebna jest zgoda na rozpowszechnianie wizerunku. Nie będę cytował, bo ile razy można, ale jakby co, to szukajcie art. 81 ust. 1 Ustawy. Zgoda powinna być uprzednia, czyli najpierw mam zgodę, potem rozpowszechniam. Uważam, że działanie na zasadzie najpierw opublikuję, a jak się nie zgodzisz, to usunę fotografię, na której jesteś, jest niezgodne z przepisem art. 81 ust. 1. Na czym opieram takie stanowisko? Przypomnę przywoływane już kiedyś orzeczenie. Sąd przyjął słuszne stanowisko, że ?zgoda osoby na publikację jej wizerunku winna być wyrażona wprost, aczkolwiek w dowolnej formie, jednak zgody tej nie można domniemywać? (Sąd Apelacyjny w Warszawie, I Aca 509/04). Skoro zgody nie można domniemywać, to oznacza ni mniej, ni więcej tylko tyle, że zgodę tę powinno się posiadać w chwili rozpowszechniania wizerunku. Brak tej zgody może skutkować konsekwencjami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Moim zdaniem zamieszczenie cytowanej klauzuli w żaden sposób nie zmienia faktu, że w dacie publikacji wydawca naruszył prawo do decydowania o publikacji wizerunku.

W przypadku zdjęć ?zaciągniętych? z Flickra możemy nawet mówić o deep linku. Przypomnę, że ?zamieszczenie na stronie portalu internetowego tzw. głębokiego linku (deep link) umożliwiającego użytkownikom tego portalu bezpośrednie (tj. z pominięciem struktury nawigacyjnej strony głównej innego portalu) otwarcie rekomendowanej witryny stanowi rozpowszechnianie wizerunku zamieszczonego na tej witrynie? (Sąd Apelacyjny w Krakowie, I ACa 564/04). Przypomnę również inne orzeczenie tegoż sądu (I ACa 957/01). ?Osoba przedstawiona na zdjęciu fotograficznym (lub innym materialnym nośniku jej wizerunku) może dowolnie ograniczyć zakres zezwolenia na jego rozpowszechnianie: zezwolić na publikację tylko w oznaczonym czasopiśmie i/lub tylko w związku z oznaczonymi okolicznościami (np. w związku z określonym tekstem artykułu prasowego), wyznaczyć granice czasowe publikacji itp.? Może wiec zdarzyć się tak, że na Flickrze, czy innym portalu będzie publikowane zdjęcie zawierające czyjś wizerunek, gdzie autor zdjęcia miał zgodę na prezentowanie wizerunku wyłącznie na tymże portalu.

Przypomnę zarówno tym, czyje prawo zostało naruszone, jak i tym co mieliby zamiar naruszyć prawo do wizerunku, że osoba, której prawo do wizerunku zostało naruszone może żądać:

dopełnienia przez naruszającego czynności potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia, w szczególności aby złożyła publiczne oświadczenie o odpowiedniej treści i formie,

przyznania odpowiedniej sumy pieniężnej tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub zobowiązania sprawcy, aby uiścił odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez twórcę cel społeczny (jeżeli naruszenie było zawinione).

Jeżeli więc znajdziesz zdjęcie na którym jesteś, a wcześniej nie dałeś zgody na rozpowszechnianie, to na bank naruszono Twoje prawo do wizerunku. Rzepa nie robi łaski, że usunie zdjęcie. W końcu każdy, czyjego prawo do rozpowszechniania wizerunku zostało naruszone, ma prawo żądać zaniechania takiego działania (art. 83 w zw. z art. 79 Ustawy).

13 kwietnia 2012 3 komentarze

Prawo autorskie

Starcie Gigantów

przez dar_wro 8 marca 2012

dar_wro

Zapowiada się na sądowe starcie dotyczące zdjęć pomiędzy dwoma gigantami naszego rynku prasowego. Jak podaje Press, Polskapresse oskarża Ringier Axel Springer o kradzież zdjęć. ?Okradziony zarząd? oświadczył, że ?Fakt? w wydaniu papierowym jak i na stronie www.fakt.pl, bezprawnie i wbrew woli redakcji ?Polski Gazety Wrocławskiej?, opublikował cykl zdjęć autorstwa dziennikarzy wałbrzyskiego wydania ?Polski Gazety Wrocławskiej?. W oświadczeniu podkreśla się, że zdjęcia miały charakter ekskluzywny.

Prawdopodobnie prawnicy ?Faktu? uznali, że zamieszczone przez ?Polskę Gazetę Wrocławską? zdjęcia mają charakter reporterski, co upoważniało do ich użycia. Zgodnie z art. 25 ust. 1.pkt 1 c Ustawy, w ramach dozwolonego użytku, wolno rozpowszechniać w celach informacyjnych w prasie, radiu i telewizji już rozpowszechnione aktualne wypowiedzi i fotografie reporterskie. Cały więc spór sądowy będzie nakierowany prawdopodobnie na ocenę czy inkryminowane zdjęcia mają charakter fotografii reporterskiej. Niestety ustawodawca w tym zakresie nie dał żadnych wskazówek, pozostawiając to do oceny doktryny prawa i orzecznictwu sądowemu.

Kontynuuj czytanie

8 marca 2012 5 komentarzy

Nowszy post

Starszy post