O wizerunku i jego ochronie już było tyle napisane, że w zasadzie można by pokusić się o stwierdzenie, że było wszystko. Wizerunek człowieka zaliczany jest do jego dóbr osobistych podlegających ochronie. Prawo do wizerunku, podlegające ochronie na gruncie przepisów prawa autorskiego (zakres ochrony wizerunku w sposób szczegółowy określa art. 81 Ustawy – rozpowszechnianie wizerunku wymaga zgody osoby na niej przedstawionej), jest kategorią odrębną od autorskich praw majątkowych lub praw pokrewnych.
Nie można prawa tego zbyć, bo jest to prawo osobiste (a ono ze swej natury jest niezbywalne), ale dopuszczalne jest wyrażenie zgody na korzystanie z wizerunku przez osoby trzecie. W USA mówi się o komercyjnym prawie do wizerunku. W USA w zasadzie tylko komercyjne wykorzystanie wymaga zgody (co moim zdaniem jest rozwiązaniem lepszym, niż całkowity zakaz, jaki jest powszechny w systemie europejskim). O tym, jakie minimum powinno być w zgodzie na wykorzystanie wizerunku, możecie przeczytać w ?Model release?. Były omówione także podatkowe aspekty związane ze zgodą na wykorzystanie wizerunku.